Begin april dus naar Holland geweest, naar de ‘Workshop on "Cross-linguistic Research and International Cooperation in Sign Language Linguistics"’. Er staat wel 'Sign Language Linguistics' (gebarentaalkunde) in de naam terwijl ik mij vooral richt op cultuur en Dovengemeenschappen maar ik ging erheen voor twee redenen: er zouden dove onderzoekers komen van over heel de wereld, ook de niet-westerse landen; en sommige lezingen waren wat meer socio-cultureel georienteerd. En het was gratis ;-). Het was fantastisch: de voertaal voor gesprekken en de lezingen was International Sign. Geen tolken nodig dus! Alles rechtstreeks. De groep was ook niet te groot zodat er veel uitwisseling was. Een speciale ervaring. Er waren doven uit Korea, Costa Rica, Brazilie, Oeganda, India, Polen,.... dus echt van over heel de wereld en ook een behoorlijk aantal Nederlanders en Britten. Ik heb enkele mensen kunnen ontmoeten die onderzoek doen in ongeveer dezelfde richting als ik uit wil gaan. In totaal waren we met een veertigtal mensen waarvan het merendeel doof. In de onderlinge communicaties was het voortdurend switchen tussen International Sign, BSL en zelfs VGT (jaja, er was een Belg, Thierry, die mij de hele tijd probeerde te overtuigen dat Vlaamse en Waalse gebarentaal eigenlijk hetzelfde zijn ;-)). Ik weet niet of het aan mij ligt maar wat me dus echt maar zeer moeilijk lukt is BSL of International Sign doen met Nederlands mondbeeld (dat voelt ook zo raar aan om te doen), maar voor de rest vond ik het een heel leuke oefening in switchen tussen gebarentalen. Elke avond op café gegaan, Belgisch (!) bier gedronken en veel toffe mensen leren kennen.
Na de workshop twee Indiers op sleeptouw genomen in Vlaanderen, Sunil en Sujit, de twee Indische broers die in Bombay lesgeven en die ik in november al ontmoet had en waar ik ook bij blijf logeren in juni als ik mijn thesisonderzoek doe in Bombay. Als tegengift heb ik ze mijn vaderland eens laten zien. Het was bij momenten hilarisch en toch leuk te beseffen wat allemaal nieuw was voor hen. Bijvoorbeeld hoe je een boterham belegt of winkelt in een supermarkt (karretje nemen, dingen op lopende band leggen...:)).... of uitleggen dat je geen pralines eet in een kerk en dat je op een knopje moet duwen als je wilt oversteken. Nu was ik eens in de rol van de gids in ‘het vreemde land’, net zoals al die mensen in Suriname, Ghana en India mij toen de weg hebben gewezen in hun cultuur. Maar goed, we hebben heel Vlaanderen doorkruist: Hasselt, Herentals, Antwerpen, Brussel en Brugge; en dat op drie dagen! Klinkt propvol maar het was eigenlijk zeer relaxt; vooral rondwandelen en foto’s trekken. Net zoals ik in Ghana foto’s trok van dingen waarvan Ghanezen maar niet konden begrijpen dat ik daar een foto van wou, deden Sunil en Sujit dat in Vlaanderen. Een flitspaal; het fietspad aan het Albertkanaal, een serveerster, een verkeersbord, een mariabeeld in een kerk... je kon het zo gek nog niet bedenken of er moest een foto van gemaakt worden.
Soit, die drie dagen Vlaanderen als toerist in eigen land waren veel te kort en ik had graag met heel wat meer mensen wllen afspreken maar ik had een belangrijke deadline op 27 april... Vorige week in Bristol trouwens voor de eerste keer in zes maanden een Vlaming tegengekomen op een feestje bij vrienden. Het was heel raar om te beseffen dat je dan je hele houding verandert. Toenbesefte ik weer hoezeer je je toch aanpast aan een andere cultuur: Britten hebben om te beginnen al een andere houding (minder los dan bij ons) en dan zijn er natuurlijk dingen zoals gespreksonderwerpen, gedragscode, .... een soort alertheid die je helemaal kan laten vallen bij een Vlaming. Grappig te beseffen dat ie kon verstaan wat ik tegen Rob zei! Hier moeten Rob en ik vooral veel tolken voor elkaar, ik voor hem als een dove persoon BSL doet, en hij voor mij als er Engels wordt gepraat. Ik dacht dat ik na een jaar Bristol beter Engels zou kunnen praten maar daar is dus niets van. Ik voel mij niet op mijn gemak bij het praten van Engels, met veel oefenen zou dat waarschijnlijk beter gaan, maar ik steek mijn kostbare tijd en energie liever in het leren van BSL en beter leren schrijven in het Engels. Ik trek hier trouwens prima mijn plan met pen en papier, enkele woordjes Engels en wat lichaamstaal.
Thuisgekomen wat in een gat gevallen; een ellenlange to-do list, hopen deadlines; vier papers in te leveren op het einde van de week; thesis voor te bereiden,... Wat ook minder was: bij het terugkomen van luchthaven Bristol naar Bristol centrum, is mijn valies gepikt uit de laadruimte van de bus... Die zat propvol dus ik was het grootste deel kwijt van mijn kleren, ondergoed, handdoeken, toiletgerief en ook enkele boeken, slaapzak, kabels voor laptop en gsm en fototoestel, .... Een emotionele en financiele kater, en ik heb dus een hele nieuwe garderobe bijeengewinkeld maandag). Daarbij begint mijn (eigenlijk nog nieuwe) laptop het ook meer en meer te laten afweten. Danku Dell, de volgende keer ga ik mij toch aan een Apple wagen. Mijn deadline van gisteren heb ik ‘half’ gehaald, wegens veel te late feedback op twee papers zijn die uitgesteld. Andere twee zijn binnen. Intussen krijgen mijn plannen voor volgend jaar iéts meer vorm. Het wordt ofwel India (vrijwilligerswerk voor DEF/Ishara => hiervoor heb ik een beurs nodig om mijn kosten te betalen), ofwel België (werk zoeken..) ofwel Bristol (als ik erin slaag om een doctoraatsbeurs te krijgen). Mijn ventje gaat volgende maand al terug naar Vlaanderenland wegens Engeland toch een beetje (heel) beu en het missen van familie en vrienden. Natuurlijk mis ik iedereen ook, maar ik heb hier een doel en een kennissenkring, Rob niet echt. Dus wanneer ik naar India vertrek voor mijn thesisonderzoek vertrekt hij naar Vlaanderen om een job te zoeken in de sociale sector.
Momenteel dus bezig met zo'n dingen uit te zoeken, mijn thesis, mijn papers en komt mijn Indiareis veel te snel dichtbij. Ik heb veel goesting, daar niet van, maar mijn lijst van wat ik nog allemaal moet voorbereiden en in orde maken tegen dan, is een kilometer lang (allez, een mijl, we zijn hier nog steeds in Engeland)...
Oja, nieuwe foto’s op Flickr! De foto’s van de Vlaanderentrip staan eerst, daarna die van Nijmegen, en daarna enkele foto’s van gisteren, van Daniela’s verjaardagsfeestje.
