Laatste lessen...

Geloof het of niet, maar het loopt hier al op z'n einde. De lessen, tenminste. Donderdag hebben we de laatste les (met extra Vlaamse woman power in de vorm van Maartje :-)). Vanaf eind maart tot eind april is het dan paper-time. Ik moet nog vier papers afleveren waar ik nu langzaamaan aan begonnen ben.

De punten van vorig semester sijpelen ook binnen, ja NU pas. Ik heb 64, 66 en 55. Die 55 is dus een buis want je moet 60 hebben. Ja, je MOET minimum 60 hebben op àlles, een "buispuntenregeling" bestaat hier niet. Er zit dus niet anders op dan die opnieuw te schrijven. Ik dacht eerst: ow die punten liggen wel heel wat lager dan in Vlaanderen. Maar eigenlijk is het systeem hier gewoon heel anders. Enkelen van onze tienkoppige groep zijn zelfs op alles gebuisd en hebben dus nog heel wat werk, anderen overwegen om ermee te stoppen. Allemaal worden we onnozel van de druk die op ons staat door de kort opeenvolgende deadlines. Volgende week moet ons thesisvoorstel binnen en de meesten hebben zelfs nog geen onderwerp. Vanaf eind april tot eind september is het thesis-time. Mijn vlucht naar Bombay is geboekt en op 22 mei vlieg ik naar daar!

Herkenbaar! :-)

My Sign

The silent hand moves slowly with grace
then bursts with excitement and quickens the pace
Images drawn with precision in air
with energetic passion, beauty and flair
Saying so much more than the spoken word
A language of generations, never to be heard
The magnet just drew me, it all seemed to fit
Sparking powerful emotions – the flame had been lit
Just like the return to a well loved home
no longer on the outside feeling alone
No more incomprehension, struggling to see
What people are saying – I’ve now found the key
I’ve unlocked the door and found what I’d lost
I’m staying right here whatever the cost!
A new freedom of speech to express what I feel
With meaning and depth, in a language that’s real
This is what matters, now I feel I can shine
As I show to the world my language, my sign…

Geschreven door Kate Wheat, in ‘Between a Rock and a Hard Place(2003) gepubliceerd door “Deaf EX-Mainstreamers’s Group”, een groep jongeren die in het horend onderwijs zaten en pas op latere leeftijd gebaren hebben geleerd, net zoals ik.