Ik weet het...

...het is schandalig lang geleden. Het is intussen alweer bijna augustus. Momenteel vooral bezig aan mijn thesis. Dat is toch wat ik probeer; ik ben nog vooral aan het lezen voor achtergrondtheorieen om aan mijn onderzoek (van in India) te linken. Daarna kan ik pas beginnen te schrijven. Nog zes weken te gaan voor de deadline; het klinkt haast onmogelijk; een thesis schrijven in zes weken. En nog onmogelijker dat ik de enige ben van de groep die alleen nog die thesis moet schrijven aangezien de meesten nog kwakkelen met papers en nog geen thesisonderwerp hebben...

Dus... wat is er nog zoal gebeurd in juli... Een bewogen tijd omdat het –zoals de meeste van jullie wel weten- intussen gedaan is met Rob. Niet makkelijk na vijf jaar om apart verder te gaan; dat kan ik wel zeggen... Hij is terug naar België dus ik zit momenteel rustig alleen op het appartementje.

Verder een week naar het WFD-congres in Madrid geweest: de conferentie van de Wereldfederatie voor Doven waar zo’n 100 verschillende landen aanwezig waren. Was heel speciaal omdat zowat alle doven die ik de afgelopen twee jaar heb leren kennen; daar op één plek bijeen waren. Ik heb zelfs de mensen van Suriname er teruggezien alsook de meeste mensen van het Europees kamp in Dublin vorig jaar; en van de internationale bijeenkomsten in India (november) en Holland enzovoorts... Heel raar om al die mensen die je op uiteenlopende plekken hebt ontmoet; daar allemaal bij elkaar in de buurt te zien! Ook een leuke oefening om voortdurend te switchen tussen Britse; Vlaamse en Indische gebarentaal en International Sign. Soms resulteerde het wel in een vreselijke mengelmoes; vooral wanneer in contact met Hollanders :-). In de conferentie was 2000 man; erbuiten nog een extra 4000 waardoor je overal in Madrid en in de metro doven en gebaren kon zien. Waarom die andere 4000 niet 'binnen' waren: een deel kwam vooral voor de sociale scene; anderen wilden wel naar het congres zelf maar konden/wilden het belachelijk hoge inkomstbedrag niet betalen. De inkom kostte namelijk 400 euro en dit schrikte veel mensen af. Mij schrikte het niet af en ik hield het geld dus opzij maar achteraf gezien vind ik toch dat het programma wel beter had gekund. De meeste lezingen waren erg oppervlakkig; ook al waren er natuurlijk ook enkele goede tussen. Wie meer wil weten over de inhoud ervan : een tip is de WFD-blog waarop Vlamingen en Nederlanders verslagen zetten en waar tegen 20 augustus veel zou moeten opstaan.

Na Madrid terug geland in een zeer nat Bristol dat wonderbaarlijk genoeg toch gespaard is gebleven van de hevige overstromingen in deze streek van Engeland. Het zonnetje schijnt momenteel terug en volgende week trek ik naar Belgie voor twee weken. Ja; ik wil iedereen terug zien; maar dat zal toch vooral in de avonden moeten zijn omdat die thesis echt af MOET in september.

Ja MOET; want voor oktober heb ik alweer nieuwe plannen. Toen ik in India was kreeg ik te horen dat ik een onderzoeksbeurs heb gewonnen! Met deze beurs kan ik dus beginnen doctoreren: verder onderzoek doen. ‘Jamaar; gij blijft maar studeren gij’; kreeg ik al vaak te horen :-) Nou; dat is natuurlijk zo maar mijn passie is dus niet om in de boekskes te zitten maar om veldwerk te doen en dat dan te linken aan wat er al verschenen is. Zoals ik in India en Suriname gedaan heb; dus. Deze keer zal het in Ghana gebeuren; niet in het dorp waar ik al geweest ben maar elders. Maar daarover vertel ik later meer want anders wordt deze blog veel te lang :-)

Keerzijde van de medaille is dat het geld dat ik krijg làng niet genoeg is en dat er gewoonweg op elk vlak dat je je kan inbeelden; problemen opduiken. Geen tolken; niet weten welke vakken ik moet volgen of zelfs nie hoeveel; niet weten waar ik zal wonen... Inderdaad; ik weet niet eens in welk lànd ik zal wonen; omdat het geld wel genoeg is om in Belgie te overleven maar niet in Bristol. De leefkost is hier maar liefst 15000 euro per jaar (de inschrijving op de unief niet meegerekend en dat is ook nog 5000 euro). Hoewel in Belgie wonen is natuurlijk verre van ideaal omdat ik doctoreer in Deaf Studies; met een promotor hier en hier lessen moet volgen. Ik ben al een tijd intensief op zoek naar bijkomende fondsen maar het lijkt soms wel alsof ze hier buitenlandse studenten willen boycotten. Daarnaast is mijn onderzoeksgebied antropologie/Deaf Studies heel ondergefundeerd. En in Belgie is het van: ga je naar het buitenland dan krijg je geen geld meer J. Eerlijk; het is om zot van te worden bij momenten maar ik vertrouw erin dat het wel in orde komt; al zal ik misschien elke euro moeten omdraaien. Niemand kan mij verwijten dat ik de makkelijkste weg kies ;)

Afgelopen weekend in Londen nog naar een schitterend toneelstuk geweest van Deafinitely Theatre: Playing God. Een doof en een horend koppel met elk een doof kindje beleven dilemmas over de rol van gebarentaal en CI in het leven van hun kind. Klinkt misschien een cliché onderwerp; maar was echt een mooi; puur en eenvoudig verhaal met jammer genoeg geen happy end. Ze gaan een DVD verspreiden; ik zal hem kopen en wie hem wil zien kan het me altijd vragen.

Ik heb hier eigenlijk nog geen fatsoenlijk verslag van India op gezet maar fotokes staan nu op mijn fotosite. Ze zijn wel hopeloos door elkaar gegooid dus de tijdslijn klopt -NIET-. Verslag van mijn thesisonderzoek zal verschijnen tijdens mijn schrijfproces; binnekort! :-)